Hej tam na hali!

Pacem na te chmury jus ceci dzień i myślem sobie, zem mocno cierpliwo, zem jesce nie sklenła skurcybyków pieróńskich i butem w nich nie pizgnełach!

Pzelewajom siem miendzy tymi scytami, cołkiem za nimi ukrytymi i casami ino je odsłoniajom, zeby my wiezyć nie psestali, ze my naprowda som w Tatrach, a nie w jakiejś chmuro-kurwa-landii.

Ale i tak my som zadowolone, bo zmoknonć do majtków samiuśkich to cołkiem niecodzienno atrakcja. A jesce zapłacić za parking dwadzieścia złotówek to jus w ogóle wakacyjno-kurwa-rozpierducha. Ze nie wspomnem o piknych borowikach, ktorymi ino łocy naciesyc zostaje, bo zwizentom krasc łobiadu nie wolno. To sem borowików do łaparatu narwała i łocy naciesom i ciesem siem, zem tako mondro i prozwiezenco i ekosystemu nie niscem, hej!

Ino nie pamientam cy zawisnonć na łańcuchu w smocej jamie z dzieckami, które jak polecom to siem moze nie zabijom, ale na pewno potłukom, to ekstrawagancjo cy góralsko fantazjo?

A w jaskini to tak piknie było, zem siem wzrusyła jako ta naso matka natura potenzno i takie pikne cudeńka twozy bez zodnych mondrych uzondzeń i wykstałconych za granicom arkitektów!

I tak siedzem sobie scenśliwo i cierpliwie cekom na pojutse, bo i w końcu w tej piepsonej chmurolandii ma siem ta matka natura zlitować i psegonić te chmuzyska w pizdu, hej!

I jak jus zaświeci to słonecko, to ło sóstej pobudka, a ło siódmej to cztery dusycki jus na slaku bendom spocone i sponiewierane, hej!

I zeby potem nie było, zem nie godała!

Hej!