Wśród Was są naprawdę fajni ludzie

Cieszy mnie poznawanie każdego kolejnego fajnego człowieka. Fajnego, czyli nie takiego, któremu ze mną we wszystkim po drodze, który przytaknie mi, nawet jeśli myśli inaczej, który lubi mnie tylko dlatego, że jestem piękna i inteligentna i mam ładne paznokcie ;), tylko takiego, który jest z natury dobry, szczery, szanuje odmienne zdanie i potrafi się śmiać. Również z samego siebie! A mnie lubi dlatego, że jestem jaka jestem.

I wiecie co? Ostatnio mam niebywałe szczęście trafiać na takich ludzi. 

I zastanawiam się, jak to się dzieje, że spośród setek osób obecnych w sieci, niczym pies tropiący, wywąchuje się takie perełki?? 

Jak to jest, że moje dotychczasowe blogowe spotkania okazują się być spotkaniami, po których pozostaje niedosyt? Jak po nagle przerwanym stosunku. W dodatku tuż przed orgazmem :)

Spotkania, podczas których nie czuje się skrępowania i dystansu. Podczas których człowiek ani przez chwilę nie zastanawia się o czym by tu teraz, byleby tylko nie przyszła ta jędza, krępująca cisza.

Na których czas płynie jakimś wcześniej nieodkrytym, skurwiale szybkim tempem! Spotkania, które trwałyby dalej gdyby niekończącej się paplaniny nie zakłócały znaczące chrząknięcia sprzątaczek z naręczem wiader i mopów.

Spotkania, po których człowiek nie martwi się, że jest uboższy o koszt kranówy za osiem zeta, tylko cieszy się, że jest bogatszy o kolejną fajną znajomość!

Na których poznaje się kobietę, która kopie niegrzecznym, gołym sąsiadom do drzwi i taką, dla której nie istnieje termin czasoprzestrzeni, a jej życie toczy się w rytm słów piosenki „pojawiam się i znikam” i po raz kolejny taką, która podobno jest wampirem, tylko, że nikt go nigdzie i nigdy nie widział :).

Nie każdy ma to szczęście! A szkoda…

Chociaż...  w sumie… co mnie to!

Ja je mam!!

Że nie wspomnę, że ONE je mają :D