Świat to dżungla, jak mówi Pantera!

Wczoraj nasunęły mi się dwie konkluzje, a mianowicie:

1. że biednemu to zawsze wiatr w oczy 
2. i że skurwysynem to się chyba trzeba urodzić!

Takie czasy, że jak człowiek niezbyt zamożny musi dorabiać. Żeby można było i rachunki popłacić i zjeść coś ze trzy razy dziennie i leki wykupić i dziecka ubrać. I może nawet jeszcze na jaką fanaberię wydać! Ale to niekoniecznie, bo można się  przyzwyczaić!

Ima się zatem zajęć różnorakich taki niebogaty, a że na szczęście całkiem dobrze wykształcony i z dobrym fachem w rękawie, łapie to, w co nie trzeba sił już coraz to mniejszych wkładać, muskułów naprężać i potu z czoła wycierać. 

Ima się i robi za tyle, za ile mu każą. I niech Pan Boog i wszyscy święci chronią od targowania, bo tłum co na plecy napiera, ten sam co gotów robić za Boog zapłać, fuchę mu sprzątnie sprzed nosa! 

Jest zlecenie i  jest pięknie. 

Cieszy się zleceniodawca i cieszy się zleceniobiorca. Radość obopólna! Jak, kurwa, w jakiej bajce!

Zleceniodawca, magister inżynier (ale raczej, a nawet raczej na pewno, tylko z nazwy), to się najbardziej cieszy z tego, że zleceniobiorca, tylko magister (ale za to bynajmniej nie tylko z nazwy) odwali za niego CAŁĄ robotę i zrobi to jeszcze za "co łaska". Mimo że zleceniobiorca, choć to dobry i uczciwy człowiek, to jednak ani Czerwony Krzyż, ani nawet Matka Teresa!

Zaś zleceniobiorca cieszy się, że za "co łaska" kupi żonie buty.

I cieszy się nawet wtedy, gdy zarywa trzecią z rzędu nockę, podczas gdy zleceniodawca pierdzi w pierzynę i śni o tym na co wyda to, co zarobi dzięki temu, który nie śpi trzecią noc z rzędu! 

I cieszy się, że za to co zarobi kupi żonie 3 pary butów, nawet jeśli ten co pierdzi w pierzynę 20! 

Ale żeby z tej radości się czasem nie zesrać, przychodzi czas na zapłatę.

Czas na to, aby zleceniobiorca po trzech bezsennych nocach, tych samych podczas których ten drugi pierdział w pierzynę, oddał to co zrobił. To co zrobił perfekcyjnie, fachowo, starannie. Jak zawsze zresztą! To co zrobił bo potrafi, bo mimo, że to tylko zwykły magister to się nauczył. Podczas gdy ten drugi, mimo, że aż magister inżynier, za chuja nie wie o co chodzi!   

Więc oddaje i słyszy dwa magiczne, choć już mało bajkowe słowa: „kasa później!” 

Co w tłumaczeniu na język skurwysynów brzmi „ja mam co chciałem, ty zaś masz trzy nieprzespane noce i wygląd umęczonego frajera".

Więc czeka grzecznie taki "umęczony frajer", który  zrobił CAŁĄ robotę, zarwał trzy nocki i  4 dni i kiedy po kolejnych 4 dniach ten, co dostał co chciał, bo taka była umowa, nadal milczy, ten niewyspany dzwoni.

I dostaje, bo taka była umowa. 
Tyle ile miał dostać, kiedy się umawiali!
- 30%!!!!!!!

No co? Może żona zleceniodawcy skurwysyna zechciała jeszcze jedną parę butów!?