Jajko niespodzianka

Od rana ciekawość podgryzała dupencję mą cierpliwości nienauczoną i w głowę zachodziłam dzień cały, co też te nasze (tzn moje i Młodej rzecz jasna) chłopaki szykują dla swych, bezmała najsłodszych, kobietek? Aura tajemniczości za Młodym ciągnąć się zdaje od rana niczym majtkowa guma i mimo podchodów mych sprytnych ( zdawałoby się :) słówka nie pisnął, skubany.

Ręce tylko teatralnie załamywał nad nieprzychylnością aury kapryśnej ubolewając, modły tajemne przez okno kuchenne odprawiając. Inteligencja wrodzona + czujność ma zwierzęca myśl następującą podsuwa… czyżby na świeżym powietrzu świętować nam Dzień Kobiet przyszło? Czyżby piknik z wiklinowym koszem niespodzianką naszą miał być  – przez myśl mi przemyka, prawie do łez wzruszonej, romantyzmem naszych chłopców rozczulonej ;). Oczy mej wyobraźni już Mężatego w wodzie po kolana widzą, kaczeńce (czy jakoś tak :), w białym garniturze, rwącego.....

Nim ma wyobraźnia na rączych rumakach usadzić nas zdążyła, Młody sekret tajemny wyjawia. Scenariusz zgoła mniej filmowy, przez naszych mężczyzn w tym dniu napisany. Pedałować po okolicznych lasach w zamyśle Młodego powstało, jako prezent dla kobiet najsłodszych niezwykły, łzy z oczu wyciskający. Nie łzy wzruszenia, bynajmniej, lecz łzy ciała po zimie skostniałego, z trudem oddech łapiącego, męki piekielne cierpiącego.... Uffff....Babska solidarność jednak górę wzięła i Pani Pogoda z odsieczą przybyła. Deszcz leje, świętować nam z dala od rowerów pozostaje.....

Uuu, jaka szkoda :( … to wersja na potrzeby płci męskiej ;:)

Lecz mimo niespodziankowego, rowerowego fiaska, chłopaki kochane kwiatami nas obsypali, w zamian za co galaretkę z bitą śmietaną i bananami dostali :)